دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند...
اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند !
پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم،
فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه
امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد ...
آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ،
به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود
لجوجتر و مصمم تر است .
سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد .
اما آب... راه خود را به سمت دریا می یابد .
در زندگی، معنای واقعی
سرسختی، استواری و مصمم بودن را،
در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد .
گاهی لازم است کوتاه بیایی ...
گاهی نمیتوان بخشید و گذشت ...
اما می توان چشمان را بست وعبور کرد
گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری ...
گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی ....
ولی با آگاهی و شناخت
و آنگاه بخشیدن را خواهی آموخت
